Klaas Ems
Mijn naam is Klaas Ems,
Ik ben geboren op 21 april 1983 in Hoogeveen (Drenthe)
Mijn gehele jeugd bracht ik als zoon van ouders met een boerenbedrijf op het Drentse platteland door in de vrije natuur, tegenover de ouderlijke woning ligt een groot bos met een ondiep vennetje (veenplas/vijver) welke elk jaar droog kwam te staan in de zomer. Alles wat in dit “vennetje” leefde werd gevangen en nauwkeurig bestudeerd, ik was een echt buiten kind en was dan ook elk vrij uurtje buiten te vinden. Dat ik een echt buitenmens was dat bleef niet lang onopgemerkt, op nagenoeg elk rapport van de basisschool stond onderaan de lijst met fantastische cijfers en resultaten (ahum) een opmerkingen vak met nagenoeg elk jaar dezelfde niet erg motiverende opmerking: Klaas ziet alle vogeltjes vliegen.
Met klasgenootjes toog ik op de vrije woensdagmiddag naar een klein plasje het ‘zwarte water’ genoemd, het barstte er werkelijk van de wit en roofvis. Ik ving er hoofdzakelijk kikkers maar dat had er meer mee te maken dat ik niet in bezit was van een hengel. Voor mij lag een prachtige zwarte werphengel met een glimmende werpmolen, aan het uiteinde van de lijn een zenuwachtig op een neer duikende buldo, de toen nog toegestane levende aasvis merkte dat zijn laatste uur had geslagen en de eigenaar van de hengel stond meters verder op “stiekum” een sigaret te roken met zijn middelbare school vrienden, de buldo verdween gevolgd door een grote boeggolf onder water en die hengel had ik op hetzelfde moment al stevig in mijn handen geknepen. De eerste door mij zelf gevangen vis in mijn leven was een snoek, vanaf dat moment ging het hard en ging ik voor de bijl: HOOKED FOR LIFE!!
Alles met kieuwen, een staart en schubben was vanaf dat moment onveilig voor mij en het verlanglijstje voor elke verjaardag werd standaard gevuld met hengelsportmaterialen waardoor ik met mijn moeder telkens met grote vraagtekens bij de plaatselijke hengelportwinkelier stond omdat zij echt niet wist welke hoekafhouder of voerkorf ze moest meenemen (bedankt mam). Helaas heb ik niemand binnen mijn familie kunnen inspireren om mee te gaan in deze prachtige hobby, mijn oom was wel een fanatiek roofvisser overigens, elke verjaardag hing ik aan zijn lippen om hopelijk wat tips of klein materiaal los te peuteren. Mijn vader heb ik één keer zo gek gekregen om mee te gaan maar door het harde werk op het boerenbedrijf en het heerlijke zonnetje op die bewuste dag lag hij binnen een half uur lang uit in het hoge gras te slapen. Het was hem gegund en ik begreep het maar al te goed!
Toen de middelbare school tijd aanbrak temperde het heilige vuur hard richting een waakvlam door andere interesses welke het jeugdige leven met zich mee brengt (vrouwen/uitgaan enz.). De waakvlam begon langzaam weer te ontbranden op 16 jarige leeftijd, op een zaterdag kwam ik ’s middags bij een vriend van wie zijn ouders op vakantie waren en hij was samen met een ander vriend ‘boelies’ aan het maken. In een grote pan op moeders fornuis dreven rode balletjes en het hele huis was vergeven van een zoete weeïge lucht welke het best omschreven kan worden als verrot fruit. Met deze aardbei vis ‘boelies’ gingen de heren karpers vangen, de winkelier welke de heren de ingredienten had verkocht had hen meegegeven dat zij de boilies konden testen door deze op de grond te laten stuiteren, wanneer de boilie een beetje stuiterde dan was de huid hard genoeg en konden de boilies uit de pan om te drogen en na te flavouren. Het eerste recept is uiteindelijk verkocht aan een stuiterballenfabrikant J
Waar ik regelmatig op zondagochtend om 05:00 uur thuis kwam van het uitgaan en mijn bed in dook ging ik nu juist na de wekker om 05:00 uur uit mijn bed, op de brommer vertrokken wij richting een dagwater waar ik vanaf dat moment nog menig uurtjes heb gesleten en behoorlijk wat karper tot een pond of 15 heb weten te vangen, het jachtterrein werd binnen een jaar uitgebreid en de waakvlam was inmiddels een uitslaande brand geworden.
In 2006 verhuisde ik van het Drentse platteland naar het drukke Westen, in Beverwijk kocht ik mijn eerste eigen appartement nadat ik na drie jaar op en neer rijden van het Drentse naar het Westen een vaste baan aangeboden kreeg bij mijn huidige werkgever. In Beverwijk en omstreken lagen een hoop watertjes welke ik vanaf dat moment in het weekend ging belagen met zowel de pen als wel de statische visserij. In 2008 nam ik zitting in het bestuur van de plaatselijke hengelsportvereniging en in 2011 organiseerde ik met hulp van deze vereniging een ‘karperdag’. Een dag welke in het teken stond van visveiligheid, via de plaatselijke hengelsportwinkelier kreeg ik een telefoonnummer van Pim Starreveld, een jeugdige ondernemer welke net gestart was en wel graag zijn producten wilde promoten. De karperdag bleek een doorslaand succes en met ruim 500 individuele bezoekers hebben al standhouders behoorlijke goede zaken kunnen doen. Goede producten verkopen zichzelf zegt men weleens en ook de heren van Pioneerbaits waren behoorlijk tevreden met de verkoop en de bestellingen welke zij deze dag konden noteren. Helaas heeft er nooit een vervolg van deze dag plaats gevonden door tijdgebrek en gebrek aan vrijwilligers maar het contact met standhouders van deze dag bleef, zo ook met Pim.
Voor de verloting op deze karperdag had ik alle standhouders in ruil voor een gratis standplaats gevraagd iets aan te leveren als prijsje, Pioneerbaits leverde enkele zakken met boilies waarvan er ook een paar overbleven aan het eind van de dag J
Heilig overtuigd van mijn eigen recepten welke ik met enige regelmaat eerst bij mijn ouders in de schuur produceerde en later in het appartement in Beverwijk kregen de zakjes “Cinnamon” en “Fish” van Pioneerbaits een mooi plekje onder in de vistas. Dan komt er altijd zo’n moment dat je vergeten bent je eigen recept freezers uit de vriezer te halen en als enigste alternatief deze bollen opdiept uit het onderste van je tas. Met enig wantrouwen jegens deze “ready’s” toch een kanaalnacht uit gezeten zonder aanbeet. Bij het binnendraaien ontdekte ik dat de bewuste bol iets in omvang was toegenomen wat resulteerde in een belletje naar het hoofdkwartier van Pioneerbaits. Pim stond (en staat) open voor kritiek als wel nieuwe ideeën en een afspraak was zo gemaakt.
Zwaar onder de indruk van de (toen al) professionele productiestraat welke ik zojuist in de loods van Pioneerbaits heb gezien rijdt ik met een paar zakken freezers uit het Pioneer gamma terug naar huis en het aanbod om mijn eigen recept te laten draaien op deze productiestraat in deze loods zingt nog door mijn hoofd. Ik had dat jaren geleden ook al eens laten doen bij een concurrent, ik was toen nooit in de bewuste productieruimte geweest van deze concurrent maar was destijds tevreden met het resultaat alsmede mijn vriendin welke niet meer de woning drie dagen hoefde te luchten na een productie dag. Groots was de verbazing dat ondanks harde afspraken mijn eigen recept welke ik gemaild had al na 4 maanden één op één zichtbaar was op de website van deze concurrent en mijn vertrouwen in dit soort bedrijfjes al een behoorlijke deuk had opgelopen. De nieuwe zakken bollen brachten verbluffende resultaten en mijn vriendin verkeerde in hoera stemming toen ik haar de advertentie op marktplaats liet zien waarin ik alle boilieplanken, deegspuiten, ingredienten en flavours aan de man probeerde te brengen.
In 2013 volgde de eerste beursgang naar CARP Zwolle, en ik bood mijzelf aan als zijnde tolk (Duits en Drents). Het team van Pioneerbaits was een zooitje ongeregeld, ik heb mijn ogen uitgekeken en ik zal het eerste beursweekend nooit meer vergeten. Een groep jonge honden bij elkaar met allen een totaal verschillend karakter maar allemaal dezelfde interesse: Karpervissen!!
Een team van jonge hardwerkende honden dit onder leiding van een eigenaar welke open staat voor kritiek en nieuwe ideeën en alles en iedereen in zijn waarde laat, dit team met fieldtesters heeft mijn inziens het bedrijf Pioneerbaits gebracht daar waar ze nu staan, midden in de markt en met beide benen op de grond met een vreselijk mooi assortiment met verse producten en regelmatige vernieuwing of uitbreiding van dit a(a)sortiment. Ik heb allang mijn wantrouwen laten varen en ben volledig over op de producten van Pioneerbaits nadat ik heb gezien met hoeveel passie en toewijding deze producten worden geproduceerd/geleverd en wat voor een geweldig team en eigenaar erachter dit bedrijf schuil gaat.
Eind 2015 benaderde Pim mij met de vraag of ik het team van Fieldtesters wilde versterken, ik heb hier al jaren mijn eigen ideeën over gehad en ik vond het eigenlijk wel best zoals het tot dusver ging, daar waar ik iets kon bijdragen voor Pioneerbaits deed en doe ik dat maar ik ben wars van elke teamverplichting welke vandaag de dag zo’n “teammembership” met zich mee brengt. Na luttele dagen bedenktijd heb ik na een gesprek met Pim over de lusten en lasten dit aanbod aangenomen.
Tevens het verzoek om als teammember een (klein) stukje over jezelf te schrijven en jezelf voor te stellen als teamlid, door een verhuizing en de verkoop van het hierboven beschreven appartement naar het nieuwe aangekochte huis aan een prutsloot heeft dit even op zich laten wachten, echter als ik zo eens naar boven scroll zie ik dat ik gefaald heb in het schrijven van een klein stukje, wat ik eigenlijk wilde zeggen is het volgende:
Mijn naam is Klaas Ems en ik ben teamlid van Pioneerbaits! 😉
Spring, summer, autumn or winter, there is never a reason to stay home when the water is calling!