Pap, wat ben je aan het doen? Rigjes knopen Tim. “Mag ik ook?”, vraagt Tim. Natuurlijk jongen! Kom lekker zitten, dan pak ik wat spulletjes voor je. Tim gaat naast mij zitten en pakt een rolletje skinny onderlijn materiaal. “Heb je ook een haak voor mij?” Ik geef hem een haakje. Terwijl Tim een lusje voor het hairtje in elkaar zit te frummelen komt de onvermijdelijke vraag. “Pap, wanneer gaan we weer eens samen vissen? Ik wil ook weer eens!” Binnenkort jongen, het voorjaar komt er aan. De temperatuur gaat langzaam omhoog, dan is het een stuk beter uit te houden dan met die kou van nu. Tim knikt instemmend. Samen knopen we een paar rigjes en eten koekjes en drinken een kop thee.
Het is ondertussen een paar weken verder, het weer is al een stuk minder winters. Tim ziet mij in een emmer met boilies rommelen en zakjes vullen om later die dag te gaan voeren. “Ga je vissen?” Zaterdag ga ik. Eerst een paar dagen voeren. Ga je dan mee? Dan gaan we stekhoppen. Een duidelijke ‘yes’ krijg ik terug. Die zaterdag zitten we om elf uur in de ochtend in de auto. Visspullen in de kofferbak, Tim al kauwgom kauwend en meezingend met de radio. Ondertussen babbelen we over de vissen die we misschien gaan vangen. Tim wil heel graag een spiegelkarper, die heeft hij nog niet. Op het eerste water waar wij gaan vissen zijn ze zeldzaam, maar op de tweede heb je zeker meer kans, zo vertel ik hem. Na een half uurtje rijden zijn we bij stek één. Ik stap uit de auto en voer snel 15 boilietjes verspreid over de stek. Ik vertel Tim dat we eerst ergens anders gaan vissen en later hier. De vissen hebben zo langer de tijd om wat voer te vinden en wij meer kans om wat te vangen. Op naar stek twee. Bij de stek aangekomen vertel ik Tim waar hij zijn hengel kan inleggen. De hengels worden opgetuigd. Tim vist met één hengel en ik één. Lekker makkelijk en weinig lijnen in het water wat in mijn ogen altijd goed is. Tim zijn eigen geknoopte rig wordt onder het loodje gehangen en een Finest Fruit bolletje op de hair geprikt. Hij vist naar rechts tegen een oud lelieveldje, ik naar links tegen een beschoeiing aan de overkant.
“Hangt ie pa?”
Ik bevestig met een ‘yes’!
Tim kijkt om zich heen en geniet van de watervogels. Ook hij is een echte natuurliefhebber. Hij probeert alle vogels die hij ziet bij naam te noemen en anders help ik hem, althans voor zover mijn kennis hierover reikt. Samen eten we een broodje en drinken een pakje sap.
Het voorjaar dringt zich aan, de scholeksters zijn weer druk in de weer.
Opeens komt er een bliep uit mijn beetmelder. We kijken op, er gebeurt verder niets. Ik vermoed een lijnzwemmer. Ik vis liever met een slappe lijn, maar er staat verderop een paal in het water. Een toploodje biedt uitkomst, maar vissen kunnen altijd je lijn tijdens het azen toucheren. Een paar minuten later klinkt er weer een bliep, en nog een. Mijn hengeltop veert heen en weer om dan langzaam richting stek rond te buigen. Ik spring uit mijn stoel en gris de hengel van de steunen. De hengel gaat rond en een lome weerstand probeert zich van de haak te ontdoen. “Hangt ie pa?” Ik bevestig met een ‘yes’! Tim komt naast mij staan en houdt het schepnet klaar. Samen volgen we de heen en weer waggelende lijn door het water. Ik heb vrij snel door dat het een beste is, Tim niet. Ik zeg voorlopig niets en wacht zijn reactie af als hij de vis ziet. Na een aantal minuten komt de vis iets omhoog en zien we hem voor het eerst. “Joooooh! Zag je dat pa? Die is groot!” Tim zijn ogen puilen zowat uit. Ik geniet en grinnik. De eerste scheppoging mislukt maar bij de tweede is Tim scherp en is de dril in ons voordeel beslecht. Even later ligt er een imposante schub in een prachtig gouden kleur voor ons op de mat. De vis gaat even in de sling zodat ik mijn camera uit de auto kan halen. Samen bespreken we hoe de foto’s te maken. De vis gaat op de foto en we genieten van elk moment. Dan mag hij weer terug en Tim wil dat graag doen. Alleen de vis en mat naar het water brengen is aan mij, dat is te zwaar. Samen kijken we hoe de schub weer rustig wegzwemt. Op naar stek twee!
Een prachtig gebouwde schub in dito kleuren.
STEK TWEE
We pakken weer in en rijden naar de volgende stek. De hengels gaan op de beoogde plekken en het wachten gaat weer beginnen. Ik voer nog een paar boilietjes bij. Tim wil dat ook doen dus mag hij ook een paar gooien. De laatste twee gaan bijna pal op zijn rig. Strak gegooid Tim, dat brengt zeker geluk! Vol ongeloof kijkt hij mij aan. Met grote stappen loopt hij naar zijn stoel. Als hij weer zit komen er een paar bliepen uit zijn beetmelder. Hij stuift richting hengel en pakt hem op. Pap ik zit vast, zegt hij. Ik volg de lijn die halverwege het water verdwijnt. Ik vermoed dat de lijn in een oud lelieveldje vast zit en coach hem rustig te blijven. Hou druk op je hengel jongen! Tim heeft moeite de hengel vast te houden. De druk op het hengeltje is aanzienlijk, dat is duidelijk. Dan dreigt zijn lijn vast te lopen. Ik help hem, gelukkig springt zijn lijn vrij snel van het obstakel los en kan hij weer verder drillen. De vis blijft diep en Tim klaagt over het handvat in zijn buik. “Hij trekt echt heel hard”, zegt hij. De lome deiningen en de druk op het hengeltje doen mij weer vermoeden dat dit ook een beste vis is. Ik sta met het net klaar.
“Deze is zilver”, zegt Tim. Ik knik bevestigend. “Die van jou was goud.”
De vis draait onder de kant en komt langzaam omhoog. Een grote vissenkop wordt zichtbaar. Tim slaakt een kreet als hij ook de vis ziet. De vis kantelt. Ik reik met het net naar voren en hij rolt er in. Samen staren we vol ongeloof in het net. Een boks en high five worden er uitgewisseld. Tim zijn pr is aan diggelen en goed ook. Hij wil de vis zelf op de kant tillen, dat lukt niet. We doen het samen. Ik onthaak de vis en we bekijken hem. Een grote grijzige schub met zilverkleurige schubben op de buik ligt er voor ons op de mat. “Deze is zilver”, zegt Tim. Ik knik bevestigend. “Die van jou was goud.” Ja Tim, dat klopt. Ondertussen geniet ik van Tim met zijn zilvergrijze karper, voor mij een gouden moment…
Een prachtig moment om samen te delen.
