Begin oktober
Teamlid Dennis Groot en Luuk Houtgraaf (beter bekend als Luuk Stuc) reizen samen af
naar een door hun beiden al eerder bevist en niet geheel onbekend water. Een water waren menig grote naam zijn tanden al op heeft stuk gebeten in het verleden.
Diegene die de beide heren persoonlijk kent moet zich hebben afgevraagd of dit wel goed zou gaan, waarom vraagt U zich af? Beide heren zijn werkzaam in de bouw, wat de ene bouwt, werkt de andere af (stuccen) dat de timmerman nog wel eens een verassing achterlaat voor de stukadoor in de vorm van een prachtige bloemkool van purschuim of een veel te dikke kitrand heeft in het verleden weleens tot verhitte discussies geleidt. Samen is er weleens een los nachtje gevist maar een hele week met zijn tweeën…..
Vanuit het Pioneerbaits hoofdkwartier hielden we in ieder geval ons hart vast en sloten we natuurlijk weddenschappen af over hoeveel dagen de heren het met elkaar uit gingen houden.
De groene baai.
Voordat ze naar Frankrijk vertrokken werden ze al gewaarschuwd voor de lage waterstand, de stekken waren hierdoor beperkt om over het aantal gevangen vissen in de afgelopen weken nog maar te zwijgen. De Renault Scenic welke in een eerdere sessie gedeeltelijk uitbrandde werd voorzien van een aanhanger, zichzelf niet af laten schrikken door de slechte omstandigheden vertrokhet illustere duo vol goede moed met de Renault + aanhanger afgeladen met een flinke partij super spicy garlic bollen en een dosis bouwhumor richting het Franse land.Bij aankomst sloeg toch even de twijfel toe, het water stond wel erg laag, de stekken waar normaliter de boot ligt daar stond nu een tentje. Na enig twijfelen werd de knoop toch doorgehakt en de boten op geblazen en voorzien van de benodigde spullen. Allereerst werd er wat rond gevaren over het water op zoek naar een teken van leven, in een kleine baai vol met wier verraden enkele potentiële slachtoffers hun aanwezigheid. Het ‘groene’ baaitje werd voorzien van wat lekkers en de jacht was geopend, om niet op één paard wedden en het lot weer aan hun zijde te krijgen werden meerdere stekken bezocht en onderzocht, deze stekkenwerden eveneens voorzienvan wat Pioneer lekkernijen.
Het ‘groene’ baaitje zal allereerst voorzien worden van wat valstrikken daar de potentiële prooien al hun aanwezigheid hadden verraden, het kampement werd opgebouwd en het spel was begonnen! Dat de vissen zich in deze baai verzameld hadden en zich de super spicy garlics lieten smaken bleek al snel, twee uur nadat de zes hengels strategisch waren verspreid liep de eerste eral vandoor,een 30 ponds spiegel was het haasje en een blank was hiermee direct uitgesloten. De volgend ochtend werd de balans opgemaakt: 30 pond spiegel om 22:00 uur, 36 pond spiegel om 03:00 uur, 22 pond spiegel om 05:00 uur en 28 pond om 09:00 uur, geen slechte cijfers voor een eerste nacht. Van slechte vangsten wilden de heren niet weten, de vissen lusten er letterlijk wel pap van en als dank lieten ze deze ‘pap’ dan ook achter op de onthaakmatten. Het feestje ging gewoon door en meerdere vissen werden zowel overdag als s’nachts tijdelijk uit hun veilige ‘groene’ schuilplaats gelokt en belanden voor even op het droge. Om U het zoveelste kiloknaller verhaal te besparen maken we een klein sprongetje in de tijd, na een prachtige 37 ponds spiegel in de vierde ochtend werd wel duidelijk dat de rek er wel uit was en dat het tijd werd om de dagelijkse aangevoerde “reserve” stekken met een bezoek te vereren. Teamleden van een Belgische aasfirma wisten nadat ze al enkele dagen geen leven hadden gezien in de vierde nacht een fenomenale 25,5 kilo wegende schub te landen, onze vrienden moesten het doen met een 18 kilo zwaar exemplaar maar de hoera stemming was inmiddels toch al bereikt en de welgemeende felicitaties werden geuit naar het concurrerende kamp.
Dag vijf werd er wederom verkast naar een aangevoerde stek en klokslag middernacht weet Luuk een 40,2 ponds spiegel in zijn net te dirigeren, de feeststemming neemt alleen maar toe en hardop vragen de heren zich af wordt er nog meer in het verschiet ligt? Tijd om er lang over na te denken of te dromen is er niet wanneer een wildebras welke ruim de 15 kilo overschrijdt zich gehaakt en wel verschuilt in het riet, middels de hand wordt de vis uit het riet gedrillt en verzorgd zij de volgende notitie in het logboek en een glimlach op de mond van de heren.
Een prachtbak van een schub voor Luuk.
De avond valt over dag vijf en nacht zes breekt aan, een aanbeet van jewelste onderbreekt abrupt het avondeten en de mannen moeten weer flink aan de bak, aangezien er run om run wordt gevist staat Dennis nu met een heerlijke parabolische hengel zijn kers op de taart te drillen, het verdict luidt: 20,5 kilo.
20,5 kilo voor Grande
Met 41 hele ponden weet Dennis zijn persoonlijke record nog een haartje aan te scherpen en smaakt de kers op de taart al vroeg op de avond zeer zoet. De nacht brengt voor beide heren allebei nog een 18 kilo + vis op hun conto, Luuk voegt een spiegel van 36 pond als laatst toe op zijn lijstje en Dennis sluit af met een spiegel van 36,2 pond.
Genoeg = genoeg
Wat een bizarre sessie hebben deze mannen gevist, in zes nachten wist Luuk één twintiger, zes dertigers en één veertiger bij elkaar te sprokkelen en Dennis? Dennis volgde braaf met een hoge twintiger, vijf dertigers en één veertiger. Het was tijd om huiswaarts te keren naar hun geliefden.
En wij als thuiszitters maar denken dat één van de beide heren binnen 48 uur weer huilend op de stoep van het Pioneer hoofdkwartier zou staan.
Chapeau mannen!
Klaas Ems
